! POLECANE ! - Blog Kancelarii Prawnej SPCG

Nowy KPC – komisja kodyfikacyjna przedstawiła projekt zmian

utworzone przez Aleksandra Skowyra | 27 czerwca, 2025 | ! POLECANE !, FINLITI, LITIGATION

Czytaj: 3 min

Komisja Kodyfikacyjna Prawa Cywilnego przedstawiła niedawno obszerny projekt ustawy nowelizującej Kodeks Postępowania Cywilnego („KPC”, „Kodeks”). Skąd wziął się zamiar kolejnych zmian w procedurze, skoro ostatnia duża reforma miała miejsce zaledwie w 2019 roku?

Charakter „naprawczy [1]” nowelizacji

Otóż wiele zmian ma nie tyle wprowadzić nowe rozwiązania, co przede wszystkim przywrócić stan prawny sprzed 2019 roku, kiedy to wprowadzono szereg zmian i nowych instytucji, w założeniu usprawniających postępowanie. Ostatnie lata praktycznie zweryfikowały te założenia. W uzasadnieniu omawianego projektu wskazano bowiem, że ma on na celu usunięcie lub modyfikację wadliwych lub trudnych do zinterpretowania przepisów, które zamiast ułatwiać, utrudniają sprawne przeprowadzenie postępowania i stosowanie KPC.

Oprócz tego projekt zakłada uporządkowanie przepisów dodawanych do Kodeksu naprędce, podyktowanych koniecznością powstałą w warunkach pandemii z 2020 r.

Zmiany mają dotyczyć zarówno postępowania w procesie, jak również w zakresie postępowań odrębnych, nie procesu, zabezpieczającego czy egzekucyjnego, Dotykają cały szereg instytucji procesowych, z których z naszej perspektywy jako pełnomocników procesowych, najistotniejsze to:

powrót do uprzednio obowiązujących dłuższych terminów na podjęcie lub umorzenie zawieszonego postępowania,
kompleksowe uregulowanie kwestii podnoszenia zarzutu potrącenia w trakcie postępowania,
próba usunięcia istniejących obecnie niejasności w zakresie organizacji postępowania i koncentracji materiału procesowego, w szczególności poprzez „zwiększenie znaczenia odpowiedzi na pozew w kontekście konkretyzacji twierdzeń i zaprzeczeń”,
wzmocnienie zasady kolegialności składów sędziowskich, w szczególności poprzez powrót do reguły składu trzech sędziów w postępowaniu apelacyjnym i zażaleniowym.

Tym razem autorzy projektu wiedzą już które rozwiązania z 2019 r. nie sprawdziły się w obrocie, mogą więc zrezygnować z tych nietrafionych i dopracować te, które wymagają jedynie poprawek. Zmiany są więc podyktowane praktyką, co pozwala liczyć na to, że rzeczywiście usprawnią postępowanie.

Uwspółcześnienie KPC

Nie wszystkie zmiany będą miały wprawdzie charakter naprawczy. Część planowanych przepisów uzasadniono bowiem koniecznością dostosowania KPC do „wymagań stawianych współczesnemu postępowaniu sądowemu”. Mowa tu w szczególności o zastosowaniu wskazówek i wytycznych zawartych w Europejskich Modelowych Regułach Postępowania Cywilnego przyjętych przez Europejski Instytut Prawa i Unidroit.

Nie chodzi jednak o powierzchowne zmiany polegające tylko na zwiększeniu wykorzystania nowych technologii czy rozszerzeniu katalogu czynności sądowych, których można będzie dokonać on-line. Chodzi o wartościowe uwspółcześnienie polegające na dostosowaniu przepisów do realiów panujących we współczesnej Europie, tak aby ułatwić stosowanie prawa zarówno sądom, jak i zawodowym pełnomocnikom i osobom fizycznym. Zmiany mają uczynić postępowanie cywilne bardziej ekonomicznym i pragmatycznym.

Co to ma oznaczać w praktyce? Otóż przykładowo projekt, wśród wielu innych zmian, zakłada wydłużenie terminów na wnoszenie środków odwoławczych. Termin na wniesienie apelacji ma zostać wydłużony z dwóch tygodni, do miesiąca. Uzasadniono to tym, że termin dwutygodniowy, jakkolwiek optymalny w ramach Kodeksu postępowania cywilnego z 1930 r., z którego pochodzi, o tyle nie znajduje już żadnej praktycznej podstawy w 2025 r.

Tę i pozostałe zmiany w tym zakresie należy ocenić pozytywnie, bowiem wychodzą one naprzeciw rzeczywistemu stanowi sądownictwa – obecnie trudno bowiem szukać uzasadnienia tak krótkich terminów na wniesienie środków odwoławczych, skoro jednocześnie na rozpoznanie sprawy przez sąd drugiej instancji trzeba czekać kilka miesięcy, a nierzadko nawet lat. Słusznie poza tym wskazano w uzasadnieniu projektu, że obecne terminy „nie odpowiadają współczesnym realiom obrotu i nie korespondują ze stopniem skomplikowania znacznej części spraw rozstrzyganych w postępowaniu cywilnym, utrudniając należyte i staranne przygotowanie środka odwoławczego”.

Inne zmiany uzasadniane potrzebą uwspółcześnienia procedury cywilnej to między innymi:

ograniczenia w przedmiocie dopuszczalności zmiany przedmiotowej powództwa i poddanie zmian powództwa kontroli sądu,
ograniczenia w przedmiocie dopuszczalności zmiany podmiotowej powództwa,
ograniczenie i uszczegółowienie dopuszczalności wydawania orzeczeń na posiedzeniu niejawnym przez sąd I instancji.

Dalsze etapy reformy

Mimo że planowane zmiany mają szeroki zakres i dogłębny charakter, już teraz wiadomo, że nie zakończą one procesu reformy KPC. Nie dotyczą one chociażby przepisów o postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Z uzasadnienia projektu wynika, że zmiana w tym zakresie wymagałaby reorganizacji postępowania i koncentracji materiału procesowego, wobec czego zdecydowano się pozostawić ją do „kolejnego stadium zmian Kodeksu postępowania cywilnego, nad którym toczą się już prace”. Z kolei następnym krokiem mają być dalsze zmiany w zakresie przepisów o postępowaniach apelacyjnym, zabezpieczającym i egzekucyjnym.

Pozostaje zatem uważne śledzenie prac legislacyjnych i przygotowanie się na długotrwały proces, który, jak zapewniają autorzy projektu, ma ostatecznie zakończyć się powstaniem „nowej kodyfikacji cywilnoprocesowej”.

Przypisy:

[1] Wszystkie cytaty w tekście pochodzą z dokumentu „Projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw z uzasadnieniem (wersja 15.04.2025 r.)”. Dostęp przez: Projekty aktów prawnych – Ministerstwo Sprawiedliwości – Portal Gov.pl.

Napisz do nas:

Aleksandra Skowyra

aplikantka adwokacka
Junior Associate

Zbliża się termin wdrożenia przepisów tzw. Polskiego Aktu o Dostępności

utworzone przez Anna Rzeszutek | 16 czerwca, 2025 | ! POLECANE !, REGULATORY

Czytaj: 5 min

Przed nami ostatnie dwa tygodnie na wdrożenie ustawy o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług, tzw. Polski Akt o Dostępności.

Zbliża się kluczowy termin wdrożenia przepisów tzw. Polskiego Aktu o Dostępności („PAD”). Do 28 czerwca 2025 r. wszystkie objęte ustawą podmioty gospodarcze, w tym firmy prywatne, instytucje świadczące usługi bankowe i finansowe, zobowiązane są do zapewniania zgodności oferowanych produktów i usług z wymogami dostępności określonymi przepisami krajowymi i unijnymi.

PAD – ustawa z dnia 26 kwietnia 2024 r. o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług przez podmioty gospodarcze – implementuje Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/882 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (tzw. European Accessibility Act / dyrektywa EAA), która zobowiązuje państwa członkowskie do zapewniania osobom z niepełnosprawnościami równego dostępu do kluczowych produktów i usług na rynku wewnętrznym UE.

PAD stanowi kolejny krok w kierunku pełnej inkluzywności i przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu osób z ograniczeniami funkcjonalnymi. Ustawa rozszerza obowiązki w zakresie zapewniania dostępności, nakładając na sektor prywatny, w tym banki, domy maklerskie i inne firmy inwestycyjne, obowiązki na wzór obecnie stosowanych w sektorze publicznym.

Warto przypomnieć, że od 2019 r. w Polsce obowiązuje ustawa z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej aplikacji internetowych i stron mobilnych podmiotów publicznych. Zapewnianie przez podmioty publiczne obowiązku dostępności cyfrowej oraz obowiązku umieszczenia deklaracji dostępności nastąpiło odpowiednio: dla strony internetowej od 23 września 2020 r.; dla aplikacji mobilnej od 23 czerwca 2021 r. Wymagania te są szczegółowo opisane w międzynarodowych standardach WCAG tj. Wytycznych dla dostępności treści internetowych, ang. Web Content Accessibility Guidelines. WCAG wprowadzają 4 główne zasady: zrozumiałości, postrzegalności, kompatybilności, funkcjonalności.

Zgodność z zasadami dostępności staje się zatem standardem nie tylko dla instytucji publicznych, ale także dla przedsiębiorstw oferujących swoje usługi konsumentom.

Lista podmiotów zobowiązanych wdrożyć PAD jest szeroka, w dużym uproszczeniu można wskazać, że zaliczają się do niej:

producenci, importerzy, dystrybutorzy produktów objętych PAD, tj. terminale płatnicze, bankomaty, automaty biletowe i do odprawy, interaktywne terminale samoobsługowe, komputery ogólnego użytku dostępne w przestrzeni publicznej, czytniki książek elektronicznych, sprzęt i oprogramowanie służące do korzystania z usług komunikacji elektronicznej, mediów audiowizualnych i handlu elektronicznego;
usługodawcy świadczący usługi dla konsumentów, w szczególności: sektor e-commerce i usług cyfrowych, sektor finansowy i bankowy, telekomunikacja i media.

Do podmiotów zobowiązanych zaliczają się również instytucje świadczące usługi zdefiniowane w PAD poprzez: oferowane lub świadczone na rzecz konsumentów następujące usługi bankowe i finansowe, tj.:

umowy o kredyt konsumencki, o których mowa w art. 3 ustawy o kredycie konsumenckim i umowy o kredyt hipoteczny, o których mowa w art. 3 ustawy o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami,
usługi obejmujące czynności działalności maklerskiej, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5 oraz ust. 4 pkt 1, 2, 5 i 6 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
usługi w zakresie pieniądza elektronicznego w rozumieniu art. 2 pkt 21a ustawy o usługach płatniczych; powiązane z rachunkiem płatniczym w rozumieniu art. 2 pkt 33a ustawy o usługach płatniczych; płatnicze w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o usługach płatniczych;
inne usługi oferowane i możliwe do realizacji przez stronę internetową / aplikację mobilną w zakresie tzw. handlu elektronicznego.

Uszczegółowienie katalogu produktów i usług opisanych w PAD zawarte jest w dyrektywie EAA, a w szczególności w jej preambule.

Wyłączenia i wyjątki dotyczące wdrożenia obowiązków PAD.

PAD wprowadza szeroki zakres produktów i usług oraz obowiązków dla podmiotów je oferujących, jednak przewiduje również konkretne wyjątki i wyłączenia. Przykładowe wyłączenia to:

wyłączenia mikroprzedsiębiorstw – wyłączeniu podlegają przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 10 pracowników oraz osiągają roczny obrót netto nieprzekraczający 2 mln euro lub sumę aktywów w bilansie rocznym poniżej 2 mln euro (w tym miejscu warto wskazać, że powyższe wyłączenie nie dotyczy podmiotów wprowadzających na rynek produkty objęte szczególnymi wymaganiami, np. terminale samoobsługowe);
nieproporcjonalne obciążenia – wyłączeniu podlegają przedsiębiorstwa, które wykażą, że spełnienie wymogów dostępności wiązałoby się z nieproporcjonalnymi obciążeniami, które są niewspółmierne do charakteru wielkości lub przychodów podmiotu;
zasadnicze zmiany charakteru produktów lub usług – wyłączeniu podlegają przedsiębiorstwa, które wykażą, że spełnienie wymagań dostępności zmieniłoby zasadniczy charakter produktu lub usługi w taki sposób, że straciłoby ono swoją funkcję podstawową lub rynkową;
strony internetowe i aplikacje mobilne w zakresie treści, które nie są finansowane i nie są tworzone przez dany podmiot gospodarczy oraz nie znajdują się pod jego kontrolą;
produkty i usługi znajdujące się już w obrocie lub użytkowaniu w dniu wejścia w życie PAD – z mocy wyłączenia ustawowego z art. 84, art. 85 – dla których został określony maksymalny termin dostosowania do 18 czerwca 2030 r.
strony internetowe i aplikacje mobilne posiadające treści, które spełniają przesłanki z art. 86 PAD.

Zastrzega się, że każdorazowo należy sprawdzić czy konkretny produkt, usługa, strona internetowa lub aplikacja mobilna podlega pod odrębne przepisy, wyłączenia lub wyjątki, a nadto mieć na względzie, że wyłączenie dostawcy, np. jako mikroprzedsiębiorcy, nie będzie skutkować wyłączeniem producenta lub usługodawcy konsumenckiego.

Oczywiście, nie ma przeciwskazań, aby podmiot, który formalnoprawnie nie podlega pod PAD lub został objęty wyłączeniem lub wyjątkiem, podjął dobrowolną decyzję w zakresie spełniania wymogów dostępności.

Wdrożenie przepisów PAD – ostatni etap przygotowań.

Termin wdrożenia upływa niebawem – 28 czerwca 2025 r. Dla wszystkich podmiotów, których produkty i usługi zostały objęte PAD zalecamy – to co można zrobić w tym nieodległym terminie – to przeprowadzić ocenę zakresu wyłączenia i wyjątków w PAD (patrz: Wyłączenia i wyjątki dotyczące wdrożenia obowiązków PAD).

W przypadku nowych produktów / usług, które będą wprowadzane na rynek po dniu wejścia w życie PAD, zalecamy, aby każdy podmiot wprowadzający produkty i usługi dokonał samodzielnej oceny (test adekwatności) czy podlegają one pod obowiązek zapewnienia zgodności z wymaganiami dostępności (zgodnie z art. 21 PAD).

W niektórych podmiotach wdrożenie PAD może oznaczać wyłącznie kosmetyczne zmiany / aktualizacje, ale – patrząc na zakres i poziom szczegółowości PAD i WCAG – wydaje się, że dla większości podmiotów ich wdrożenie będzie wiązać się z czasochłonnymi pracami nad weryfikacją systemów, procesów i odpowiednich zmian / aktualizacji procedur.

W tym miejscu polecamy analizę, nie tak odległych, a pochodzących z 2023 roku, badań sektora bankowego, e-commerce, łączności, transportu i medialnego pod względem dostępności dla osób z ograniczeniami funkcjonalnymi pod tytułem: „Raport – dostępność cyfrowa w polskim biznesie”, które są dostępne pod linkiem Dostępność cyfrowa w polskim biznesie – raport 2023.

____________

Akty prawne wskazane w artykule:

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2024r. o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług przez podmioty gospodarcze ( Dz.U.2024.731).

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/882 z 17.04.2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (tzw. Europejski akt o dostępności, ang. European Accessibility Act, EAA), która weszła w życie w dniu 27 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.151.70).

Ustawa z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych (Dz.U.2023.1440).

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego, która weszła w życie w dniu 27 czerwca 2019 r. (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, p. 1–15).

Napisz do mnie:

Anna Rzeszutek

radca prawny
Senior Associate

Sukces SPCG w postępowaniu z wniosków o stwierdzenie nadpłaty w PIT

utworzone przez Agnieszka Sułkowska | 6 czerwca, 2025 | ! POLECANE !, TAX LAW

Czytaj: 2 min

Kancelaria SPCG reprezentowała wspólników spółki jawnej, którzy wystąpili ze spółki jawnej, w postępowaniu o stwierdzenie nadpłaty w podatku PIT.

Wypłacając wspólnikom wynagrodzenie z tytułu wystąpienia ze spółki, spółka potrąciła podatek PIT od całości wypłaconych kwoty, nie uwzględniając faktu, że do dnia wystąpienia wspólnikom nie zostały w całości wypłacone zyski wygenerowane przez spółkę w okresie, kiedy spółka funkcjonowała jako podmiot transparentny podatkowo (które to zyski zostały opodatkowane na poziomie wspólników).

Wnioski o stwierdzenie nadpłaty w podatku PIT zostały złożone w oparciu o art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123), zgodnie z którym, jeżeli udziały w spółce komandytowej lub jawnej zostały nabyte lub objęte przez wspólnika przed dniem, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, przychód wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki pomniejsza się o wydatki na nabycie lub objęcie udziału w takiej spółce oraz o określoną m. in. zgodnie z art. 8 ustawy PIT część odpowiadającą uzyskanej przez wspólnika przed dniem, w którym spółka komandytowa lub spółka jawna stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w spółce i o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu. Oznacza to, że podstawa opodatkowania PIT w związku z wystąpieniem wspólników ze spółki powinna zostać pomniejszona o wygenerowane przez spółkę zyski (z okresu jej transparentności podatkowej) nie wypłacone wspólnikom, a opodatkowane już wcześniej na poziomie wspólników.

Organ podatkowy pierwszej instancji oddalił złożone wnioski o stwierdzenie nadpłaty. Te decyzje zostały uchylone przez organ odwoławczy na skutek złożonych odwołań. Ostatecznie, po niemal dwóch latach prowadzonego postępowania, organ wydał decyzje stwierdzające nadpłatę w PIT we wnioskowanej kwocie.

Sprawę prowadziła Agnieszka Sułkowska – doradca podatkowy, Senior Associate w SPCG.

Napisz do autora:

Agnieszka Sułkowska

doradca podatkowy
Senior Associate

Zmiany w procedurze cywilnej, mediacji i przepisach o ochronie konsumenta

utworzone przez Aleksandra Skowyra | 5 czerwca, 2025 | ! POLECANE !, FINLITI, LITIGATION

Czytaj: 3 min

Trwają prace legislacyjne nad kolejną nowelizacją Kodeksu postępowania cywilnego, Kodeksu cywilnego oraz ustawy o prawach konsumenta [1]. Projekt Ministerstwa Sprawiedliwości zakłada szereg zmian w procesie wymiany pism procesowych oraz w przepisach dotyczących mediacji i – co szczególnie istotne dla postępowań z zakresu kredytów walutowych – statusu konsumenta.

Nowe funkcje portalu informacyjnego

Pierwsza ważna zmiana dotyczy możliwości wniesienia określonych pism procesowych za pośrednictwem portalu informacyjnego sądów powszechnych. Obecnie portal służy głównie do doręczania pełnomocnikom pism pochodzących od sądu. Istnieje też możliwość doręczania innych pism, ale komunikacja ta jest nadal jednostronna. Nowe przepisy mają to zmienić – zakładają one doręczanie szeregu pism procesowych za pośrednictwem portalu, w tym między innymi:

apelacji, zażalenia, skargi na czynności referendarza sądowego i innych pism w toku postępowań wywołanych tymi środkami zaskarżenia;
zgłoszenia pełnomocnika zawodowego oraz wypowiedzenie pełnomocnictwa;
oświadczenia w przedmiocie zgody lub sprzeciwu na mediacje;
zawiadomień o zmianie adresu zamieszkania, adresu do doręczeń lub siedziby strony.

Przez pierwszy rok obowiązywania ustawy nowelizującej kodeks postępowania cywilnego wnoszenie wymienionych pism za pośrednictwem portalu ma być co do zasady fakultatywne, a następnie obligatoryjne dla zawodowych pełnomocników i prokuratorów. Roczny okres przejściowy ma nie dotyczyć jedynie wniosków i pism procesowych w toku postępowania o zatwierdzenie ugody zawartej w mediacji prowadzonej na podstawie umowy.

Autorzy projektu od razu przewidzieli odpowiedź na pytanie, co jeżeli system ulegnie awarii i strona nie będzie mogła wnieść pisma w terminie. Wówczas pismo powinno być wniesione najpóźniej w następnym dniu roboczym, a w samym piśmie należy uprawdopodobnić wystąpienie ograniczenia w dostępności portalu informacyjnego.

Powyższe zmiany mają być jedynie pierwszym krokiem w stronę cyfryzacji procesów sądowych – w uzasadnieniu projektu wskazano bowiem, że zakłada się stopniowe dalsze rozszerzanie katalogu pism procesowych wnoszonych za pośrednictwem portalu.

Mediacja – uproszczenia i nowe obowiązki stron oraz sądu

Polski ustawodawca od dłuższego czasu konsekwentnie wzmacnia rolę mediacji w postępowaniu cywilnym. Tym razem zmiana w przepisach ma na celu jeszcze dalsze zwiększenie efektywności tej formy rozwiązywania sporów (mimo, że w praktyce niestety nie zauważamy, aby skierowanie do mediacji w sprawach dotyczących kredytów walutowych, odnosiło zamierzony skutek w postaci szybkiego zakończenia sporu), zwłaszcza w zakresie zatwierdzania zawartych ugód.

Najważniejsze zmiany w zakresie mediacji obejmują:

rozszerzenie katalogu spraw obowiązkowo kierowanych do mediacji o sprawy gospodarcze wynikające z umów o roboty budowlane oraz ze ściśle związanych z procesem budowlanym umów służących wykonaniu robót budowlanych; wyjątkiem mają być sprawy w postępowaniu upominawczym, elektronicznym postępowaniu upominawczym oraz postępowaniu nakazowym
uproszczenie procedury zatwierdzania ugód mediacyjnych i uzupełnienie katalogu tytułów egzekucyjnych z art. 777 k.p.c. – po zmianach sąd ma zatwierdzać ugodę postanowieniem i już tak zatwierdzona ugoda będzie stanowić tytuł egzekucyjny bez konieczności nadawania jej przez sąd klauzuli wykonalności.

Zatwierdzanie ugód mediacyjnych ma stanowić kompetencję sądów rejonowych bez względu na właściwość rzeczową, co z kolei odciąży sądy okręgowe. Rozważa się też wyznaczenie jednego sądu rejonowego, który byłby właściwy do rozpoznawania spraw z wniosków o zatwierdzenie ugód, zawartych w mediacji prowadzonej na podstawie umowy o mediację i wniesionych przez portal informacyjny.

W założeniu projektowane przepisy mają poprawić efektywność i jednolitość stosowania regulacji dotyczących mediacji, a w konsekwencji poprawić wizerunek mediacji w praktyce sądowej i świadomości społecznej. Najważniejszym praktycznym skutkiem ma być jednak odciążenie sądów poprzez ograniczenie liczby spraw wymagających rozstrzygnięcia w postępowaniu sądowym.

Uregulowanie statusu przedsiębiorcy-konsumenta w umowach na odległość

Nowelizacja ma obejmować także przepisy Kodeksu cywilnego oraz ustawy o prawach konsumenta. Zmiany mają ograniczyć ochronę przedsiębiorców będących osobami fizycznymi w przypadku zawierania umów na odległość. Nowe przepisy będą minimalizować ryzyko fikcji statusu konsumenta w sytuacjach, w których osoby fizyczne w rzeczywistości zawierają umowę związaną z ich działalnością gospodarczą.

W obowiązującym stanie prawnym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą korzystają z ochrony konsumenckiej, gdy zawierają umowy niezwiązane bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub nieposiadające dla nich charakteru zawodowego. Po zmianach ochrona ta będzie zależeć od złożenia odpowiedniego oświadczenia – jeżeli osoba fizyczna oświadczy, że zawiera umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą a umowa ta ma dla niej charakter zawodowy, nie będzie ona korzystać z ochrony przewidzianej dla konsumentów.

Co istotne, oświadczenie to ma nie być podważane przez niezależną ocenę charakteru umowy. Zgodnie z uzasadnieniem projektu regulacja ma bowiem na celu usunięcie wątpliwości interpretacyjnych w sytuacjach, gdy z treści umowy nie wynika jej charakter zawodowy lub pozazawodowy. Decydujące pozostanie zatem stanowisko osoby fizycznej i wydaje się, że wobec tego jej oświadczenie nie powinno być badane przez sądy.

PODSUMOWANIE

Proponowane przepisy są obecnie na etapie opiniowania. Mają one na celu dostosowanie przepisów i procedur do możliwości, jakie płyną z nowych technologii. W założeniu cel ten wydaje się słuszny i pożądany, jednak pełną efektywność i skuteczność będzie można ocenić dopiero w praktyce.

Przypisy:

[1] Numer projektu: UDER5.