Przełomowa uchwała NSA – nowa szansa na wznowienie postępowań podatkowych

Przełomowa uchwała NSA – nowa szansa na wznowienie postępowań podatkowych

Czytaj: 2 min

​Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę 13 października 2025 r. (sygn. akt II FPS 3/25), która kończy wieloletni spór interpretacyjny dotyczący jednej z najczęściej stosowanych przesłanek wznowienia postępowania podatkowego. Sąd przesądził, że na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej wznowienie postępowania może nastąpić również wtedy, gdy podatnik wiedział o istnieniu określonych dowodów lub okoliczności w toku pierwotnego postępowania, ale ich nie powołał – pod warunkiem, że były one nieznane organowi podatkowemu. Innymi słowy, decydujące znaczenie ma brak wiedzy po stronie organu, a nie podatnika.

To rozstrzygnięcie ma znaczenie fundamentalne. Przez lata w orzecznictwie NSA funkcjonowały równolegle dwie sprzeczne linie interpretacyjne: restrykcyjna – wykluczająca wznowienie, jeżeli podatnik miał świadomość nowych dowodów oraz liberalna -skupiająca się wyłącznie na nieświadomości organu. Teraz spór został jednoznacznie rozstrzygnięty. Sąd potwierdził, że literalne brzmienie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej odnosi się wyłącznie do organu, a brak odniesienia do świadomości strony nie może być uzupełniany przez wykładnię sądową.

NSA w motywach ustnych wskazał, że takie rozumienie przepisu wynika nie tylko z wykładni językowej, ale również z zasad ogólnych postępowania podatkowego – w szczególności z zasady prawdy materialnej oraz zasady zaufania obywatela do państwa. Decyzje podatkowe powinny odzwierciedlać rzeczywisty stan faktyczny, a procedury podatkowe nie mogą być interpretowane w sposób prowadzący do nierównego traktowania podatników w podobnych sytuacjach.

Uchwała ma charakter wiążący dla składów orzekających i w praktyce przesądza, że w wielu sprawach zakończonych ostatecznymi decyzjami otwiera się dziś realna możliwość ponownego rozpatrzenia sprawy w trybie wznowienia. Wnioski, które dotychczas były często oddalane z powołaniem na „wiedzę podatnika”, będą teraz oceniane według nowych reguł – bardziej przyjaznych dla podatników. To oznacza szansę na odzyskanie nadpłat, zmianę niekorzystnych rozstrzygnięć i skuteczniejsze korzystanie z instytucji wznowienia postępowania.

Choć nie można wykluczyć, że organy podatkowe będą próbowały zawężać zakres stosowania uchwały, jej znaczenie praktyczne jest ogromne. To jeden z tych momentów, w których orzecznictwo realnie wzmacnia pozycję podatnika w sporze z fiskusem. Dla wielu firm i osób fizycznych to sygnał, że warto ponownie przeanalizować zakończone postępowania i ocenić, czy nie pojawia się nowa, wcześniej niedostępna ścieżka działania.

Pełny tekst uchwały dostępny jest pod linkiem: tiny.pl/56c8dvzr

Napisz do nas:

Maksymilian Olejniczak

adwokat
Senior Associate

Ministerstwo Finansów opublikowało objaśnienia do podatku u źródła

Ministerstwo Finansów opublikowało objaśnienia do podatku u źródła

Czytaj: 3 min

Po sześciu latach od pierwszego projektu objaśnień dotyczących podatku u źródła, czyli tzw. „withholding tax” (WHT) oraz po kilkunastu miesiącach intensywnych konsultacji ze stroną społeczną, prowadzonych w ramach grup roboczych, w dniu 9. lipca br. Ministerstwo Finansów (MF) opublikowało dokument poświęcony jednej z kluczowych kwestii w obszarze podatku u źródła – objaśnienia podatkowe dotyczące stosowania tzw. klauzuli rzeczywistego właściciela. Niestety, wciąż nie wiadomo, czy nowy dokument MF stanie się źródłem większej pewności interpretacyjnej, czy raczej punktem wyjścia do kolejnych sporów.

Dokument liczy 37 stron i koncentruje się na interpretacji pojęcia rzeczywistego właściciela w kontekście płatności pasywnych, takich jak dywidendy, odsetki czy należności licencyjne. Ministerstwo wskazuje, że obowiązek badania statusu beneficial owner (BO) istnieje niezależnie od tego, czy przepisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wprost taki wymóg przewidują. Sama definicja BO została oparta m.in. na przesłankach sprawowania ekonomicznej kontroli nad należnością, ponoszenia związanego z nią ryzyka, proporcjonalności dochodu do pełnionych funkcji oraz braku obowiązku dalszego przekazywania środków.

Dokument zawiera również szereg nowych rozwiązań, które w swym założeniu mają uporządkować część praktyki. Po raz pierwszy dopuszczono stosowanie przepisów WHT w odniesieniu do podmiotów innych niż bezpośredni odbiorca płatności – czyli formalne uznanie możliwości zastosowania podejścia look-through approach, oczywiście z licznymi zastrzeżeniami. Objaśnienia potwierdzają też, że warunek bycia rzeczywistym właścicielem nie znajduje zastosowania do płatności za usługi niematerialne. W przypadku dywidend podejście MF jest jednak znacznie bardziej restrykcyjne, zwłaszcza na gruncie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO). Co istotne, dopuszczono możliwość domniemania spełnienia warunku BO, jeżeli dywidenda została opodatkowana na którymkolwiek etapie w państwie członkowskim UE. Wskazano również katalog dokumentów, które powinien posiadać tzw. płatnik techniczny. W odniesieniu do podmiotów niepowiązanych potwierdzono możliwość ograniczenia obowiązków weryfikacyjnych do certyfikatu rezydencji i oświadczenia, natomiast dla podmiotów powiązanych zakres wymaganych działań jest znacznie szerszy i może okazać się trudny do spełnienia, a nawet do jednoznacznego zinterpretowania.

Nowością jest także wprowadzenie koncepcji tzw. shared substance, zgodnie z którą przy ocenie substancji odbiorcy można uwzględniać również zasoby innych podmiotów z grupy. Podejście to ma zastosowanie przy zwolnieniach wynikających z dyrektyw unijnych oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, ale nie znajduje już zastosowania w przypadku zastosowania koncepcji look-through approach.

Zastrzeżenia może budzić również niespójność interpretacyjna w zakresie przesłanki bezpośredniego posiadania udziałów. W przypadku zwolnienia dywidendowego wynikającego z ustawy o CIT, MF dopuszcza, aby warunek ten był spełniony także w sytuacji, gdy udziały są posiadane pośrednio, ale w sposób kaskadowy, przez kolejne spółki w strukturze. Gdy jednak analogiczna struktura podlega ocenie na gruncie UPO – nawet zawartej z innym państwem UE – Ministerstwo odmawia uznania, że przesłanka ta została spełniona, jeśli rzeczywisty właściciel nie posiada udziałów bezpośrednio w polskiej spółce wypłacającej dywidendę.

Warto też podkreślić, że opublikowane objaśnienia nie stanowią kompleksowego opracowania obejmującego całość zagadnień związanych z podatkiem u źródła. Kwestie istotne z praktycznego punktu widzenia – jak np. dot. funduszy inwestycyjnych – zostały potraktowane marginalnie, a ich omówienie ma zostać przedstawione w osobnych dokumentach.

Wszystko to pokazuje, że tematyka podatku u źródła wciąż pozostaje żywa i pełna pułapek. Choć intencją objaśnień było uporządkowanie zasad stosowania zwolnień i preferencji w WHT, ich treść nie tylko nie rozwiewa wszystkich wątpliwości, ale w wielu miejscach wprowadza nowe. Na taki stan rzeczy wpływa przede wszystkim zestawienie rozbieżnych wykładni tych samych pojęć w zależności od podstawy prawnej, różnicowanie obowiązków w zależności od powiązań stron transakcji czy ograniczona przejrzystość co do zakresu odpowiedzialności płatnika.

Pełny tekst objaśnienia MF dostępny jest tutaj: https://tiny.pl/4q4tfgs3.

Napisz do nas:

Maksymilian Olejniczak

adwokat
Senior Associate

Pin It on Pinterest