Specustawa: wstrzymanie biegu terminów sądowych i procesowych

Specustawa: wstrzymanie biegu terminów sądowych i procesowych

utworzone przez | 23 kwietnia, 2020 | COVID-19, LITIGATION

Czytaj: < 1 min

stan aktualny na dzień 23.04.2020 r., godz. 23:30 

Jednym z istotniejszych uregulowań wprowadzonych przepisami tzw. ustawy antykryzysowej
z dn. 2.03.2020 r., a konkretnie przepisami ustawy zmieniającej, która weszła w życie 31.03.2020 r., jest wstrzymanie biegu terminów sądowych i procesowych.

Przepisy te objęły również terminy postępowania karnego, a nadto przepisy prawa karnego materialnego dotyczące przedawnienia.

Zgodnie z art. 15zzs ust. 1 pkt. 3-5 ustawy antykryzysowej, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu Covid-19:

bieg terminów procesowych i sądowych w postępowaniach karnych, postępowaniach karnych skarbowych i postępowaniach w sprawach o wykroczenia, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres.

Wstrzymanie rozpoczęcia i zawieszenie biegu terminów nie dotyczy jedynie terminów w tzw. sprawach pilnych (np. sprawach w przedmiocie wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania).

W okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu Covid-19 nie biegnie również przedawnienie karalności czynu oraz przedawnienie wykonania kary w sprawach o przestępstwa, przestępstwa i wykroczenia skarbowe oraz w sprawach o wykroczenia (art. 15zzr ust. 6 ustawy antykryzysowej).

Rozwiązanie to może budzić pewne wątpliwości. Należy bowiem zauważyć, że na podstawie przepisów ustawy antykryzysowej mogą toczyć się procesy w sprawach, które prezes właściwego sądu uzna za pilne (np. stwierdzając, że wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości). Również w takich sprawach bieg przedawnienia karalności będzie wstrzymany, pomimo że postępowanie będzie prowadzone.

Tymczasem, jak należy uznać, ratio legis wstrzymania biegu przedawnienia związane jest z niemożnością prowadzenia postępowania karnego, co w takim przypadku nie będzie miało miejsca. 

Jacek Błachut SPCG

dr Jacek Błachut

adwokat
Counsel

Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną Prezesa UOKiK w sprawie rzekomego antykonkurencyjnego porozumienia operatorów telekomunikacyjnych

Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną Prezesa UOKiK w sprawie rzekomego antykonkurencyjnego porozumienia operatorów telekomunikacyjnych

utworzone przez | 19 listopada, 2019 | LITIGATION

Czytaj: 2 min

Oddalając w dniu 31.10.2019 roku skargę kasacyjną Prezesa UOKiK, Sąd Najwyższy potwierdził, że wydana w 2011 roku decyzja UOKiK zarzucająca m.in. T-Mobile Polska S.A. (TMPL) udział w rzekomym antykonkurencyjnym porozumieniu czterech operatorów telekomunikacyjnych oraz nakładająca na TMPL karę pieniężną była błędna i całkowicie nieuzasadniona.

Kluczowa dla sprawy decyzja Prezesa UOKiK dotyczyła rzekomego porozumienia antykonkurencyjnego czterech głównych operatorów telekomunikacyjnych w Polsce. Zdaniem organu antymonopolowego, mieli oni uzgodnić, iż odrzucą ofertę spółki Info-TV-FM Sp. z o.o. (ITF) na emisję w ich sieciach telewizji mobilnej w technologii DVB-H. W 2009 roku przeprowadzony został przetarg na rezerwację częstotliwości, co miało umożliwić odbiór sygnału telewizyjnego w telefonach komórkowych z wykorzystaniem wspomnianej technologii. W przetargu tym, wygranym przez ITF, spółka ta konkurowała z konsorcjum czterech operatorów.

Niekorzystna dla operatorów decyzja Prezesa UOKiK została zaskarżona m.in. przez TMPL, w wyniku czego została ona uchylona wyrokiem Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK) z dnia 19.06.2015 roku.

Wyrok SOKiK został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2017 roku, od którego Prezes UOKiK wniósł skargę kasacyjną. To właśnie ta skarga została oddalona przez Sąd Najwyższy w dniu 31.10.2019 roku.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia podkreślono, że Sąd Najwyższy nie uwzględnił zarzutu Prezesa UOKiK co do naruszenia art. 231 kpc w zw. z art. 6 kc poprzez przyjęcie, że organ antymonopolowy nie udowodnił zawarcia przez powodów porozumienia ograniczającego konkurencję. SN zwrócił uwagę, że stosowanie art. 231 kpc (który pozwala, pod pewnymi warunkami, na oparcie się na domniemaniach faktycznych w procesie wyrokowania) należy do domeny ustalania podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, wobec czego ocena prawidłowości stosowania tego przepisu nie może stanowić podstawy zarzutu kasacyjnego. W przedmiotowej sprawie, zdaniem Sądu Najwyższego, stan faktyczny został ustalony przez Sąd I instancji, Sąd Apelacyjny przyjął te ustalenia za własne, i w związku z tym Sąd Najwyższy jest tymi ustaleniami związany.

Konkludując, Sąd Najwyższy wskazał, że zarzuty skargi kasacyjnej Prezesa UOKiK nie zasługiwały na uwzględnienie, zaś wywiedzione przez pozwanego istotne zagadnienia prawne nie znalazły odzwierciedlenia w sformułowanych w skardze zarzutach i nie odnosiły się do treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

W trakcie wszystkich postępowań sądowych dotyczących decyzji Prezesa UOKiK z 2011 r. T-Mobile S.A. reprezentował zespół prawny kancelarii SPCG pod kierunkiem prof. Sławomira Dudzika, Partnera, wspieranego przez mec. Jacka Budzika, Senior Associate.

Sąd Okręgowy w Gdańsku uwzględnił powództwo spółki Amon z grupy Polenergia o ustalenie bezskuteczności wypowiedzenia długoterminowych umów z PKH

Sąd Okręgowy w Gdańsku uwzględnił powództwo spółki Amon z grupy Polenergia o ustalenie bezskuteczności wypowiedzenia długoterminowych umów z PKH

utworzone przez | 31 lipca, 2019 | LITIGATION

Czytaj: < 1 min
Kancelaria SPCG reprezentuje Amon sp. z o.o. (spółkę zależną Polenergia S.A.) w postępowaniu o ustalenie bezskuteczności oświadczeń o wypowiedzeniu przez spółkę Polska Energia – Pierwsza Kompania Handlowa spółka z o.o. („PKH”, spółka zależna od Tauron Polska Energia S.A.) Umowy Sprzedaży Praw Majątkowych oraz Umowy Sprzedaży Energii Elektrycznej Wytworzonej w Odnawialnym Źródle Energii – Farmie Wiatrowej w miejscowości Łukaszów, zawartych dnia 23 grudnia 2009 roku z Amon Sp. z o.o. („Umowy”).

Wyrokiem częściowym i wstępnym wydanym w dniu 25 lipca 2019 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku uwzględnił powództwo Amon Sp. z o.o. ustalając, że oświadczenia PKH o wypowiedzeniu długoterminowych Umów zawartych pomiędzy PKH i Amon sp. z o.o. są bezskuteczne i nie wywołują skutku prawnego w postaci rozwiązania obu Umów, skutkiem czego Umowy te po okresie wypowiedzenia, tj. po dniu 30 kwietnia 2015 roku, pozostają w mocy co do wszystkich postanowień i wiążą ich strony. Jednocześnie Sąd Okręgowy w Gdańsku uznał za usprawiedliwione co do zasady roszczenia odszkodowawcze dochodzone przez Amon Sp. z o.o. względem PKH z tytułu niewykonania przez PKH Umowy Sprzedaży Praw Majątkowych. Wyrok jest nieprawomocny.

Na uwagę zasługuje fakt, że jest to pierwszy merytorycznie rozstrzygający sprawę wyrok, jaki został wydany w postępowaniach dotyczących wypowiedzenia przez PKH w 2015 roku długoterminowych umów sprzedaży praw majątkowych i energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii.

Zespół prawny SPCG zajmujący się sprawą prowadzi mec. Krystian Radłowski, Partner, który reprezentuje Amon sp. z o.o. wraz z mec. Bartłomiejem Jarco, Senior Associate, oraz mec. Zofią Matyja, Associate. W skład zespołu SPCG zajmującego się sprawą wchodzą także mec. Ewelina Rumak, Associate i mec. Tomasz Praschil, Associate, oraz Bartosz Amroziewicz, Junior Associate.

SPCG z sukcesem reprezentowała sieć Tesco Polska w sporze ze Skarbem Państwa

SPCG z sukcesem reprezentowała sieć Tesco Polska w sporze ze Skarbem Państwa

utworzone przez | 1 lipca, 2019 | LITIGATION

Czytaj: < 1 min

Rozstrzygnięty na korzyść Tesco Polska spór dotyczył rozliczenia nakładów dokonanych przez użytkownika wieczystego w związku z budową sklepu wielkopowierzchniowego. Domaganie się przez użytkownika wieczystego rozliczenia takich nakładów jako koniecznych dotychczas budziło wątpliwości w orzecznictwie sądów.

Orzekając w sprawie, Sąd pierwszej instancji podwyższył wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości, jak również – zgodnie z żądaniem Tesco – zaliczył w całości na poczet tej opłaty wielomilionowe nakłady dokonane Tesco na nieruchomość w związku z budową sklepu wielkopowierzchniowego.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku oddalił apelację Skarbu Państwa i w pełni podzielił prezentowane przez Kancelarię stanowisko, jednoznacznie potwierdzając prawo użytkownika wieczystego do rozliczenia poniesionych nakładów jako koniecznych. Kancelaria argumentowała m.in., że korzystanie z nieruchomości o przeznaczeniu komercyjnym, gdzie wybudowany jest obiekt handlowy nie może odbywać się zgodnie z przeznaczeniem bez urządzeń infrastruktury technicznej zapewniającej dostęp do niezbędnych usług zapewniających funkcjonowanie budynku takich jak przyłącza wodociągowe, kanalizacja sanitarna, kanalizacja deszczowa, instalacja elektryczna, instalacja gazowa, instalacja telekomunikacyjna.

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2019 r. Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej wniesionej przez Skarb Państwa reprezentowany przez Prokuratorię Generalną Rzeczpospolitej Polskiej, która swój wniosek uzasadniała istniejącą w tym zakresie rozbieżnością w orzecznictwie sądów.

Tesco Polska reprezentował zespół w składzie: mec. Jakub Górski, Partner, mec. Paweł Węc, Partner i mec. Aleksandra Tabor, Associate.

  1. Strony:
  3. 1
  4. 2
  5. 3

Pin It on Pinterest