stan aktualny na dzień 26.03.2020 r., godz. 10:15
Stan epidemii i związane z nim obostrzenia poważnie zaburzają płynność finansową przedsiębiorców. W tej sytuacji warto pomyśleć o rozwiązaniach, które choć częściowo mogą ułatwić regulowanie bieżących zobowiązań. Należą do nich ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych.
Przedstawiony przez rząd projekt tzw. pakietu antykryzysowego nie przewiduje daleko idących preferencji podatkowych. Do najistotniejszych należy przesunięcie terminu płatności zaliczek na PIT od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom za marzec i kwiecień 2020 roku do dnia 1 czerwca 2020 r. oraz czasowe wyłączenie stosowania regulacji dotyczących tzw. złych długów w podatkach dochodowych, w odniesieniu do dłużników, którzy powinni uwzględniać niezapłacone zobowiązania przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy. Możliwość skorzystania z tych preferencji ma dotyczyć podmiotów dotkniętych negatywnych konsekwencjami epidemii. Ponadto nieoficjalną drogą (poprzez serwis Twitter) Ministerstwo Finansów zapowiedziało przedłużenie terminu na złożenie CIT-8 za 2019 r. do końca maja. Jednak w wielu przypadkach te preferencje mogą nie być wystarczające dla utrzymania wypłacalności przedsiębiorcy.
Dlatego warto wiedzieć, że niezależnie od powyższego, zgodnie z obowiązującymi przepisami Ordynacji podatkowej każdy podatnik może ubiegać się o:
- odroczenie terminu płatności podatku lub rozłożenie zapłaty podatku na raty;
- odroczenie lub rozłożenie na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek;
- umorzenie w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.
Warunkiem udzielenia tego rodzaju ulgi jest istnienie ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że nie jest tu wystarczająca trudna sytuacja finansowa podatnika lub przejściowe trudności związane z uzyskiwaniem niższych dochodów. Czym innym jest jednak znaczne obniżenie zdolności płatniczej podatnika spowodowane nadzwyczajną sytuacją, taką jak wybuch epidemii, zwłaszcza gdy może ono prowadzić do upadłości przedsiębiorcy.
Ulga może zostać przyznana, jeżeli nie stanowi pomocy publicznej, ale również można jej udzielić w formie pomocy de minimis, a w określonych przypadkach także jako pomoc publiczną niebędącą pomocą de minimis, np. udzielaną w celu naprawienia szkód wyrządzonych przez klęski żywiołowe lub inne nadzwyczajne zdarzenia.
W przypadku odroczenia terminu płatności podatku lub rozłożenia zapłaty na raty naliczana jest opłata prolongacyjna, której stawka po ostatniej obniżce stóp procentowych NBP wynosi 4%. Opłaty tej nie ustala się, jeżeli ulga została przyznana z powodu klęski żywiołowej lub wypadku losowego. Ponadto w przedstawionym przez rząd projekcie ustawy przewidziano odstąpienie od naliczania opłaty prolongacyjnej w przypadku wniosków o przyznanie ulgi złożonych w okresie obowiązywania stanu epidemii albo w okresie 30 dni po jego odwołaniu.
Oprócz ulg podatkowych, warte rozważenia jest również skorzystanie z odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty składek ZUS, o czym pisaliśmy tutaj. Dla tych preferencji rząd również planuje odstąpienie od naliczania opłaty prolongacyjnej.
dr Grzegorz Keler
adwokat
Associate
