Covid-19: pomoc publiczna w ramach tzw. pakietu antykryzysowego

Covid-19: pomoc publiczna w ramach tzw. pakietu antykryzysowego

Czytaj: 2 min

stan aktualny na dzień 24.03.2020 r., godz. 12:30

W ramach tzw. pakietu antykryzysowego został przedstawiony projekt ustawy o udzielaniu pomocy publicznej w celu ratowania lub restrukturyzacji przedsiębiorców.

Projekt przewiduje zasady udzielania przez Państwo pomocy finansowej na rzecz przedsiębiorców znajdujących się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Po­moc taka ma być udzie­la­na ze środ­ków bu­dże­tu pań­stwa na pi­sem­ny wnio­sek skła­da­ny do mi­ni­stra wła­ści­we­go do spraw go­spo­dar­ki lub właściwej agen­dy rzą­do­wej.

Poniżej prezentujemy krótkie omówienie podstawowych założeń projektu.

Zgodnie z projektem pomoc ma być przyznawana w ramach trzech etapów:

1. POMOC NA RATOWANIE

ma być przyznawana w ce­lu umoż­li­wie­nia pro­wa­dze­nia dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej przez okres nie­zbęd­ny do opra­co­wa­nia pla­nu re­struk­tu­ry­za­cji lub likwidacji działalności gospodarczej.

Po­moc ta ma być udzie­la­na w for­mie po­życz­ki, której wysokość ma być uzależniona od wy­ni­ku fi­nan­so­we­go z dzia­łal­no­ści ope­ra­cyj­nej przedsiębiorcy za rok po­przed­ni. Oprocentowanie pożyczki ma być nie mniejsze niż stopa bazowa, rozumiana jako stopa referencyjna określona w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stop referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6) dla słabych przedsiębiorstw oferujących normalne poziomy zabezpieczenia, powiększona o 4 punkty procentowe.

Pożyczka ma być udzielana na wniosek przedsiębiorcy. Decyzję w tym zakresie ma wydawać właściwy minister w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku. Wątpliwości budzi dosyć wysoki stopień skomplikowania i sformalizowania wniosku, co może nastręczać trudności z przygotowaniem wniosków i być czasochłonne – w czasach kryzysu związanego z pandemią zasadne jest, aby pomoc finansowa była udzielana możliwie szybko i bez zbędnych formalności.

Wątpliwości budzi też okres, na jaki ma być udzielana pożyczka, bo zgodnie z projektem nie może on być dłuższy niż 6 miesięcy. Biorąc pod uwagę skalę obecnego kryzysu oraz cel pomocy na ratowanie okres ten wydaje się zdecydowanie za krótki.

2. TYMCZASOWE WSPARCIE RESTRUKTURYZACYJNE

ma umoż­li­wiać pro­wa­dze­nie dzia­łal­no­ści go­spo­dar­czej przez czas nie­zbęd­ny do wdro­że­nia dzia­łań re­struk­tu­ry­za­cyj­nych wy­pra­co­wa­nych w okresie, w którym została udzielona pomoc na ratowanie.

W celu uzyskania takiego wsparcia przedsiębiorca będzie musiał przedłożyć tzw. uproszczony plan restrukturyzacji. Wsparcie ma być udzielane również w formie pożyczki, której oprocentowanie i wysokość będzie ustalane na zasadach analogicznych, jak w przypadku pomocy udzielanej w pierwszym etapie. Wy­so­kość tym­cza­so­we­go wspar­cia ma być dodatkowo ogra­ni­czo­na do kwo­ty nie­zbęd­nej do kon­ty­nu­owa­nia dzia­łal­no­ści w okre­sie, na któ­ry to wspar­cie zo­sta­ło udzie­lo­ne, jed­nak nie dłuż­szym niż 18 mie­się­cy.

3. POMOC NA RESTRUKTURYZACJĘ

będzie przy­zna­wa­na w ce­lu re­ali­za­cji pla­nu re­struk­tu­ry­za­cji i przy­wró­ce­nia dłu­go­okre­so­wej zdol­no­ści do kon­ku­ro­wa­nia na ryn­ku. Przyznanie pomocy finansowej w ramach tego etapu będzie uzależnione od tego, czy przedsiębiorca będzie zdolny zapewnić odpowiednią partycypację w kosztach restrukturyzacji w ramach wkładu własnego, którego wysokość będzie uzależniona od wielkości przedsiębiorcy (50% w odniesieniu do dużych przedsiębiorców, 40% w odniesieniu do średnich przedsiębiorców, 25% w odniesieniu do mikro i małych przedsiębiorców).

Pomoc na restrukturyzację będzie udzielana m.in. w formie:

  • pożyczki;
  • objęcia akcji lub udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym albo udziału w podwyższeniu kapitału zakładowego przez podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych udziałów lub akcji;
  • objęcia obligacji;
  • zmiany terminów spłaty pożyczki wobec podmiotu udzielającego pomocy na restrukturyzację;
  • konwersji pożyczki, udzielonej jako pomoc na ratowanie, na udziały lub akcje przedsiębiorcy.

NAPISZ DO AUTORA:

Łukasz Koc

radca prawny
Associate

Covid-19: pomoc publiczna w ramach tzw. pakietu antykryzysowego

Covid-19: proponowane zmiany w KSH w ramach tzw. pakietu antykryzysowego

Czytaj: 2 min

stan aktualny na dzień 24.03.2020 r., godz. 11:00

Rozwiązania planowane przez rząd w ramach tzw. pakietu antykryzysowego dotyczą wielu dziedzin prawa, w tym m.in. aspektów prawnych związanych z funkcjonowaniem spółek prawa handlowego.

Posiedzenia zarządu i rady nadzorczej

Projektowane zmiany dotyczą sposobu odbywania posiedzeń przez zarządy oraz rady nadzorcze w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółkach akcyjnych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, odbycie posiedzenia rady nadzorczej spółki kapitałowej wymaga fizycznego stawiennictwa ich członków (art. 222 § 1 k.s.h w odniesieniu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz art. 388 § 1 k.s.h. w odniesieniu do spółki akcyjnej). Taką samą zasadę przyjmuje się w odniesieniu do powiedzeń zarządu, chociaż nie została ona wyrażona wprost w przepisach.

Proponowane zmiany mają wprowadzić możliwość odbywania posiedzeń zarządów i rad nadzorczych spółek kapitałowych przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumienia się na odległość, np. poprzez telekonferencję albo wideokonferencję.

Podejmowanie uchwał przez zarząd oraz radę nadzorczą

Zmiany proponowane w ramach tzw. pakiety antykryzysowego dotyczą również zasad podejmowania uchwał przez zarząd oraz radę nadzorczą. Na podstawie aktualnych przepisów możliwość podejmowania uchwał zarządów i rad nadzorczych w trybie pisemnym lub za pomocą środków bezpośredniego porozumiewania się istnieje tylko wtedy, gdy odpowiednie postanowienia w tym zakresie zostały zamieszczone odpowiednio w umowie lub statucie spółki.

Proponowana zmiana niejako odwraca dotychczasowe reguły. Możliwość podejmowania uchwał w trybie pisemnym lub za pomocą środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość ma wynikać wprost z przepisów prawa, a jej wyłączenie będzie wymagać wprowadzenia odpowiednich postanowień do umowy lub statutu spółki.

Podjęcie uchwały w trybie pisemnym lub za pomocą środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość ma być możliwe również w przypadku wyborów przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady nadzorczej, powołania zarządu oraz odwołania i zawieszania w czynnościach tych osób. Dotychczasowe przepisy wyłączają taką możliwość.

Propozycje zmian nie odnoszą się natomiast do zasad odbywania zgromadzeń wspólników lub walnych zgromadzeń jak również zasad podejmowania uchwał przez te organy. Obecnie obowiązujące przepisy dopuszczają możliwość udziału w zgromadzeniu wspólników (art. 234[1] k.s.h.) lub walnym zgromadzeniu (art. 406[5k] k.s.h.) przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, jedynie w przypadku, gdy możliwość taką dopuszcza umowa spółki lub statut.

NAPISZ DO AUTORA:

Łukasz Koc

radca prawny
Associate

Covid-19: pomoc publiczna w ramach tzw. pakietu antykryzysowego

Covid-19: planowane rozwiązania w zakresie rozliczeń podatkowych w ramach tzw. pakietu antykryzysowego

Czytaj: 3 min

stan aktualny na dzień 23.03.2020 r., godz. 13:00

Projekt ustawy wprowadzającej przepisy w zakresie tzw. pakietu antykryzysowego jest już dostępny. Projekt ma zostać w tym tygodniu uchwalony przez parlament, a nowe przepisy mają wejść w życie już następnego dnia po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw. Projekt zasadniczo odzwierciedla propozycje przedstawione przez rząd w ubiegłym tygodniu, opisane na blogu SPCG.

Poniżej przedstawiamy krótkie omówienie kilku dodatkowych rozwiązań, które mogą być istotne z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej w okresie kryzysu wywołanego stanem zagrożenia epidemicznego i epidemii.

Deklaracja VAT w formie JPK dla wszystkich przedsiębiorców od 1 lipca 2020 r.

Zgodnie z dotychczasowymi założeniami, obowiązek w zakresie deklaracji VAT w formie JPK miał zostać nałożony na dużych przedsiębiorców już od 1 kwietnia 2020 r. Jedynie mali i średni przedsiębiorcy mieli realizować ten obowiązek dopiero od 1 lipca 2020 r. Zgodnie z przedstawionym projektem tzw. specustawy, obowiązek składania deklaracji VAT w formie JPK ma zostać wprowadzony dopiero od dnia 1 lipca 2020 r. w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorców.

Proponowane rozwiązanie należy ocenić pozytywnie. W związku z obecną sytuacją wprowadzenie przez przedsiębiorców w odpowiednim czasie rozwiązań informatycznych umożliwiających składanie deklaracji VAT w formie pliku JPK może być utrudnione.

Pożyczki będą podlegały zwolnieniu z PCC

Zgodnie z projektem ustawy, zwolnieniu z opodatkowania PCC mają podlegać pożyczki zaciągane przez przedsiębiorców do dnia 31 sierpnia 2020 r., których płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.

Zgodnie z ustawą o PCC, pożyczka podlega opodatkowaniu PCC stawką 0,5% wartości pożyczki. Obowiązek podatkowy w tym zakresie ciąży na pożyczkobiorcy.

Planowane rozwiązanie, co do zasady, należy ocenić pozytywnie. Niewątpliwie, zwłaszcza w odniesieniu do przedsiębiorców będących częścią dużych grup kapitałowych, którzy mają dostęp do pożyczek wewnątrzgrupowych, pożyczka jest dosyć łatwym sposobem uzyskania dodatkowych środków finansowych, pozwalającym na polepszenie płynności finansowej. Zwolnienie takiego rozwiązania z obowiązku uiszczenia PCC zmniejszy koszty finansowania działalności.  

Negatywnie należy natomiast ocenić zakres ww. regulacji oraz redakcję przepisu.

Zwolnieniu z PCC mają podlegać tylko pożyczki zaciągnięte przez przedsiębiorców do dnia 31 sierpnia 2020 r., a więc zakres zwolnienia jest bardzo wąski – nie uwzględnia bowiem sytuacji wszystkich tych przedsiębiorców, których płynność finansowa uległa lub ulegnie pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19, a którzy uzyskają możliwość zaciągnięcia pożyczki lub podejmą decyzję o zaciągnięciu pożyczki po dniu 31 sierpnia 2020 r.

Ponadto i przede wszystkim brakuje jednoznacznych kryteriów dla skorzystania ze zwolnienia.   Zwolnieniu z PCC mają podlegać pożyczki zaciągane przez przedsiębiorców, których płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19. Przepisy nie wskazują jednak, co należy rozumieć przez „pogorszenie płynności finansowej w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19”, a tym samym według jakich kryteriów ma być oceniane spełnienie przesłanek do zwolnienia. Oznacza to jednocześnie przerzucenie na przedsiębiorcę ciężaru wykazania, po pierwsze, samego pogorszenia płynności finansowej, po drugie tego, że takie pogorszenie nastąpiło w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19. Ponadto oznacza to pewną swobodę po stronie właściwego organu podatkowego w zakresie oceny zaistnienia przesłanek do zwolnienia.

Brak jednoznacznych ustawowych kryteriów uzyskania ww. zwolnienia może w bardzo istotny sposób ograniczyć działanie zwolnienia.  

Zawieszenie terminów raportowania MDR

Zgodnie z przedstawioną propozycją, wszystkie terminy dotyczące raportowania schematów podatkowych, niebędących schematami podatkowymi transgranicznymi, nie rozpoczynają się, a rozpoczęte podlegają zawieszeniu w okresie od dnia 31 marca do dnia 30 czerwca 2020 r. Terminy będą biegły dalej od dnia 1 lipca 2020 r.

Zawieszenie kontroli podatkowych

Zgodnie z propozycją, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii organ może zawiesić z urzędu albo na wniosek trwające postępowanie podatkowe lub kontrolę podatkową, jak również kontrolę celno-skarbową. Postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania ma wywoływać skutki od chwili jego wydania. Postanowienia o zawieszeniu mają być niezaskarżalne. Niezaskarżalne mają być również postanowienia o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania. 

Projekt ustawy przewiduje ponadto uprawnienia dla Ministra Finansów do zawieszenia w drodze wydania rozporządzenia wszystkich określonych postępowań lub kontroli na wskazanym terytorium na okres wskazany w takim rozporządzeniu.

Okresy zawieszenia nie będą wliczane do terminów zawieszonych postępowań i kontroli.   

NAPISZ DO AUTORA:

Łukasz Koc

radca prawny
Associate

Covid-19: propozycje rozwiązań w zakresie rozliczeń podatkowych

Covid-19: propozycje rozwiązań w zakresie rozliczeń podatkowych

Czytaj: 3 min

stan aktualny na dzień 20.03.2020 r., godz. 13:10

Wczoraj na stronach rządowych pojawiły się propozycje rozwiązań, które mają zostać wprowadzone w związku z trwającym obecnie kryzysem. Wiele z nich może mieć istotne znaczenie dla rozliczeń podatkowych przedsiębiorców. Poniżej przedstawiamy krótkie omówienie najważniejszych rozwiązań.

Szczególne zasady rozliczania straty podatkowej poniesionej w 2020 r.

Zgodnie z propozycją Ministerstwa Finansów, przedsiębiorcy, którzy poniosą stratę podatkową w 2020 roku, będą mogli odliczyć ją wstecznie, tzn. już od dochodu osiągniętego w 2019 roku. ma to być realizowane przez złożenie przez podatnika korekty zeznania podatkowego za 2019 rok.

Powyższe rozwiązanie nie będzie jednak dotyczyło wszystkich podatników. Możliwość wstecznego rozliczenia straty podatkowej będą mieli jedynie ci podatnicy, których przychody wygenerowane w 2020 roku będą co najmniej o połowę mniejsze od tych wygenerowanych w 2019 roku.

Ponadto w ramach korekty rozliczenia podatkowego za 2019 rok będzie mogła zostać rozliczona strata w wysokości nie większej niż 5 mln złotych. Nadwyżka ponad tę kwotę będzie mogła zostać rozliczona w kolejnych latach podatkowych.

Odroczenie terminu płatności zaliczek na PIT od pracowników

Ministerstwo Finansów proponuje, żeby termin płatności zaliczek na PIT od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom za marzec i kwiecień 2020 roku uległ przedłużeniu do dnia 1 czerwca 2020 r.

Biorąc pod uwagę zakres obecnego kryzysu, wydaje się, że odroczenie terminu płatności zaliczek na podatek jedynie za marzec i kwiecień dotyczy zbyt krótkiego okresu. Spowolnienie obrotu gospodarczego będzie z całą pewnością odczuwalne również w kolejnych miesiącach, w związku z tym brak jest podstaw do przyjęcia że odroczenie płatności zaliczek na PIT jedynie za marzec i kwiecień będzie wystarczające.

Czasowa rezygnacja z opłaty prolongacyjnej z tytułu rozłożenia na raty lub odroczenia terminu płatności podatku i zaległości podatkowej

Zgodnie z obowiązującymi przepisami (art. 67a Ordynacji podatkowej) podatnicy mają możliwość złożenia wniosku o odroczenie terminu płatności lub rozłożenie na raty kwoty podatku lub kwoty zaległości podatkowej. Jest to instytucja, która już teraz może być wykorzystywana i może stanowić pomoc dla przedsiębiorców w ograniczeniu negatywnych konsekwencji wprowadzonego stanu zagrożenia epidemicznego.

Co do zasady, w przypadku wydania pozytywnej decyzji o odroczeniu terminu płatności lub rozłożenie na raty kwoty podatku lub kwoty zaległości podatkowej podatnik jest zobowiązany do uiszczenia opłaty prolongacyjnej, której wysokość odpowiada obniżonej stawce odsetek za zwłokę (obecnie stawka opłaty prolongacyjnej wynosi 4% wysokości podatku lub zaległości podatkowej podlegającej odroczeniu lub rozłożeniu na raty).

Zgodnie z propozycją Ministerstwa Finansów, organy podatkowe mają zrezygnować z pobierania opłaty prolongacyjnej na okres obowiązywania stanu epidemiologicznego. Informacja przekazana przez Ministerstwo nie precyzuje jednak, czy rezygnacja z opłaty prolongacyjnej będzie miała zastosowanie do tych sytuacji, gdy wniosek podatnika został złożony w czasie stanu zagrożenia epidemicznego, czy też do sytuacji, gdy w tym okresie zostanie wydana decyzja w sprawie odroczenia terminu płatności lub rozłożenie na raty kwoty podatku lub kwoty zaległości podatkowej.

 

Poza wskazanymi powyżej rozwiązaniami propozycje rządu obejmują:

  • Wprowadzenie odliczenia w podatku PIT i CIT z tytułu darowizn (pieniężnych lub rzeczowych) przekazanych na cele związane z zapobieganiem oraz zwalczaniem zakażenia koronawirusem dla podmiotów świadczących opiekę zdrowotną.
  • Odroczenie do 1 lipca 2020 r. obowiązku składania nowych JPK_VAT z deklaracją dla dużych przedsiębiorców.
  • Możliwość wprowadzenie przez gminy zwolnień z podatku od nieruchomości dla przedsiębiorców w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu koronawirusa.
  • Wprowadzenie możliwości rezygnacji z uproszczonych zaliczek w 2020 roku i obliczanie zaliczek miesięcznych od bieżących dochodów.
  • Przedłużenie terminu do zapłacenia podatku minimalnego od nieruchomości komercyjnych za miesiące marzec-maj 2020 roku do 20 lipca 2020 roku.
  • Wyłączenie stosowania regulacji w podatkach dochodowych dotyczących tzw. złych długów w odniesieniu do dłużników, którzy powinni uwzględniać niezapłacone zobowiązania przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.

 

NAPISZ DO AUTORA:

Łukasz Koc

radca prawny
Associate

TFI i fundusz inwestycyjny jako podmioty powiązane na gruncie przepisów CIT

TFI i fundusz inwestycyjny jako podmioty powiązane na gruncie przepisów CIT

Czytaj: 2 min

Fundusze inwestycyjne stanowią instrument inwestycyjny, z którego coraz częściej korzystają zarówno osoby fizyczne jak i inwestorzy instytucjonalni. Z prawnego punktu widzenia fundusz jest osobą prawną, zarządzaną i reprezentowaną w stosunkach z osobami trzecimi przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych („TFI”), które pomimo tego, że jest podmiotem odrębnym od funduszu (działa w formie spółki akcyjnej) w istocie pełni funkcję analogiczną do funkcji zarządu spółki kapitałowej.

Specyficzna konstrukcja prawna funduszy inwestycyjnych w praktyce skutkuje licznymi problemami interpretacyjnymi, również na gruncie prawa podatkowego. Świetnym przykładem jest kwestia zakwalifikowania funduszu inwestycyjnego jako podmiotu powiązanego w rozumieniu Ustawy o CIT. Niedawno do tego problemu odniósł się WSA w Warszawie, który rozpatrywał tę kwestię w ramach relacji pomiędzy funduszem inwestycyjnym a towarzystwem funduszy inwestycyjnych. W swoim orzeczeniu sąd wskazał, że towarzystwo funduszy inwestycyjnych oraz fundusze inwestycyjne zarządzanie przez to towarzystwo mogą być podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 4 Ustawy o CIT. Przepis ten co prawda został uchylony z końcem 2018 r. i od 1 stycznia 2019 r. został zastąpiony nowymi regulacjami, jednak teza postawiona w tym orzeczeniu może znaleźć zastosowanie również w odniesieniu do obecnie obowiązujących regulacji.

Wskazana kwestia budzi wątpliwości interpretacyjne od dawna. Przykładowo, w interpretacji z dnia 8 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.13.2018.1.KK organ podatkowy wskazał, że towarzystwo i zarządzane fundusze, ze względu na specyficzne regulacje prawne nie mogą być podmiotami powiązanymi (podobnie również interpretacja z dnia 1 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.6.2018.1.KK; interpretacja z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.332.2017.1.PS). Natomiast w interpretacji z dnia 13 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.330.2018.1.AZ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że TFI i fundusze inwestycyjne stanowią podmioty powiązane oraz mają obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej wątpliwości interpretacyjne

uzasadnione jest przeprowadzenie przez TFI szczegółowej analizy w zakresie możliwości uznania funduszy inwestycyjnego za podmiot powiązany oraz obowiązków sporządzenia dokumentacji podatkowej dotyczącej usług zarządzania, które są świadczone przez TFI na rzecz funduszy. Nie bez znaczenia przy tym pozostaje okoliczność, że nieprzedłożenie organowi podatkowemu dokumentacji TP wiąże się z nałożeniem dodatkowego zobowiązania podatkowego, a osoby odpowiedzialne za kwestie podatkowe w TFI może narazić na odpowiedzialność karną-skarbową.

Ponieważ kwalifikacja TFI i zarządzanych przez nie funduszy inwestycyjnych jako podmiotów powiązanych wymaga natomiast szczegółowej analizy okoliczności faktycznych i prawnych w celu ustalenia faktycznych powiązań i możliwości wywierania znaczącego wpływu, niezbędne staje się rozważne i ostrożne podejście do tej kwestii, oparte na wypracowanej przez dany podmiot jednolitej koncepcji dla wszystkich analizowanych przypadków. 

NAPISZ DO AUTORA:

Łukasz Koc

radca prawny
Associate

Pin It on Pinterest