W Monitorze Prawa Bankowego z czerwca 2023 r. ukazał się tekst adw. Grzegorza Ostaszewskiego z Financial Litigation Team Kancelarii SPCG na temat świadczenia wyrównawczego jako zasadniczego roszczenia przedsiębiorcy prowadzącego placówkę bankową w efekcie zakończenia współpracy z bankiem.

W praktyce obrotu banki decydują się powierzać prowadzenie swoich placówek bankowych innym przedsiębiorcom na podstawie umowy agencyjnej. Wybór takiej właśnie podstawy umownej współpracy jest zdeterminowany regulacjami prawa bankowego w zakresie outsourcingu bankowego.

O ile umowa agencyjna niesie ze sobą pewne dobrodziejstwa, to jednak po jej wypowiedzeniu, rozwiązaniu albo wygaśnięciu powstaje konieczność rozliczenia się stron, która generuje konflikty mające najczęściej swój finał w sądzie.

Dzieje się tak, gdyż umowa agencyjna przyznaje agentowi prowadzącemu placówkę bankową – po zakończeniu współpracy z bankiem – prawo do żądania zapłaty na jego rzecz świadczenia wyrównawczego (art. 764(3) k.c.). Z uwagi na nieostre przesłanki ustawowe określające podstawę oraz wysokość tego świadczenia, a także wypracowane ich liberalne rozumienie w orzecznictwie, banki mierzą się z roszczeniami swoich byłych agentów opiewającymi na niebagatelne kwoty.

Zatem analizy wymagają przesłanki warunkujące obowiązek zapłaty świadczenia wyrównawczego i jego wysokość w kontekście możliwości wykazania przez bank ich niespełnienia przez agenta oraz inne możliwe działania faktyczne i prawne mające na celu przynajmniej minimalizację ryzyk banku związanych z koniecznością wypłaty świadczenia wyrównawczego.

Zapraszamy do zapoznania się z całością analizy tego zagadnienia autorstwa adw. Grzegorza Ostaszewskiego na stronie Instytutu Szkoleń Prawa Bankowego.

Napisz do autora: